நட்பு

உடுக்கை இழந்தவன் கைதானோ – உள்ளக்

கிடக்கை உணர்ந்தவன் அவன்தானோ

படர்க்கை நிலையினில் வாழ்ந்திடிலும் நெஞ்சப்

பதைப்பை உணர்ந்திடும் செவிதானோ!

 

இடுக்கண் களைவானோ இடித்து உரைப்பானோ

எடுத்த வினைகளெலாம் எதிர்த்து வெற்றியுற

மடுத்த செவிகளுடன் மரணம்வரை வருவானோ

அடுத்த அன்னையென அருகிருக்கும் நட்பவனோ!!!

– மதுசூதனன் வெ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

அவிழும் உடுப்பணிந்த அந்தக் காலத்தில் 

அமிழ்தும் இருந்தது நீயுரைத்த நட்புறவில்!

அழிந்துவரும் இன்றைய அவசரக் கோலத்தில் 

அழகான அவ்வுறவுஇல்; அவிழா உடையணிகிறோம்!

– ரவிக்குமார்

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

அவசரம் வந்திடலாம் புறவியல் வாழ்வினிலே

அவகாசம் குறைந்திடலாம் அனுதின நடப்பினிலே

அவனியெங்கும் பயணிக்கலாம் வணிக நோக்கினிலே

அவமானம் ஏதுமில்லை பொருளீட்டும் பணியினிலே

 

அவதானம் குன்றிடலாம் அகவையின் ஏற்றத்தினிலே

அவயவங்கள் ஒடுங்கிடலாம் இயற்கை விதியினிலே

அவயத்து வாழ்வுநீத்து அமைந்திடலாம் அவ்வுலகினிலே

அவனவன் தூயநட்பு அடங்கிடாது அவசரத்தினிலே!!!

– மதுசூதனன் வெ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

முதற்கவிதையில் அன்னையென அருகிருந்த நட்பு

மறுகவிதையில் அவசரத்தில் அடங்கா தூயநட்பானது.

மலிந்திட்ட உறவுகளுடன் மதிப்பிழந்திட்டது நட்பும்.

மல்லாடி வகைப்படுத்துகிறோம் இன்னமும் நாம்.

 

சிறுபாலர் நட்பு சின்னப்பிள்ளை சினேகமாம்!

இருபாலர் நட்பு இளவயது இச்சையாம்!

ஒரேபாலர் நட்புக்கு புதுஇலக்கணம் இயம்பினரே – ஆக

பெரும்பாலர் நட்பிங்கே தாமரையிலை நீரே!

– ரவிக்குமார்

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~