முதுமைக் காதல்

மெருகூட்டும் உன் கன்னங்கள்

மருவற்ற முகத்திற்கு

அழகு சேர்க்க!!

மொழிபேசும் உன் இதழை

மெய்மறந்து நான் பார்த்திருக்க

வளையோசை கேட்டுக்கொண்டே

மடிமீது தலை சாய்க்க!!

அசைந்தாடும் கூந்தல்; அதில்

அலைபாயும் காற்று

இசையாவும் உந்தன் கால்கொலுசில்

விளையாடும் அழகே!!

கதைபேசும் கவிதையே

கைகோர்க்கும் தாரகையே

விலைபேசும் உன் கண்ணோடு

உரையாடல் நான் தொடங்க!

வார்த்தைகள் தடுமாறி

குறிலும் நெடிலுமாய் முடிவுற்று போயின!

எதைச் சொல்லி மறைப்பேன் – நான்

உன் சிரிப்பொலியில் வீழ்ந்ததை!

வயதானது கூட தெரியவில்லை

வருடங்கள நாட்களாய்ப் போனதடி!

தடுமாறி நான் எழுகையில்

கைத்தடியாய் உன் கரங்களடி!!